Η Αλίκη & Το Εργαστήριο Παιχνιδιών

Με αφορμή τα μαθήματα Δημιουργικής Γραφής στο Μικρό Πολυτεχνείο

Κατόπιν ωραιοποιημένων και μεγαλοποιημένων σκέψεων γύρω από την πραγματικότητα του εμπορίου και των αγορών, η Αλίκη προσλαμβάνεται ως πωλήτρια στο εργαστήριο παιχνιδιών του Λάρρυ. Ένα μαγαζί που σφύζει από ζωή και από κυκλοφορία και που τώρα, απαρχές της περιόδου των Χριστουγέννων έχει εξαιρετικές προσφορές και πολλά νέα παιχνίδια. Η Αλίκη μαγεύεται από το περιβάλλον το οποίο περιλαμβάνει τα μολυβένια στρατιωτάκια, κούκλες και μαριονέτες, τα αλογάκια και τα ξωτικά, τρενάκια, ήρωες των παραμυθιών αλλά και νεράιδες, μία παιχνιδοκατασκευή όπως το χωριό του Άη Βασίλη, τη Χιονάτη και τους 7 νάνους αλλά και πολλά άλλα παιχνίδια και κατασκευές με τα οποία παιδιά και μεγάλοι απολαμβάνουν το χρόνο τους ειδικά τώρα τις γιορτές. Ο Λάρρυ είναι ιδιοκτήτης της επιχείρησης, συγγραφέας επιτυχημένων παραμυθιών και μάλιστα με πλούσια καλλιτεχνικά και λογοτεχνικά ενδιαφέροντα. Η επαγγελματική και κοινωνική ζωή στο μαγαζί φαντάζει ιδανική έως ότου η Αλίκη αρχίζει να ανακαλύπτει έναν αλλόκοτο μαγικό κόσμο. Το βράδυ τα παιχνίδια ζωντανεύουν και μπαίνουν σε διαλόγους με την Αλίκη. Οι ήρωες αυτονομούνται και έξαφνα όλος ο χώρος μετατρέπεται σε μία υπέροχη Παραμυθούπολη με την οποία η Αλίκη αλληλεπιδρά, επικοινωνεί και μαθαίνει πολλά νέα πράγματα. Αρχικά δεν συζητάει κάτι στο Λάρρυ ο οποίος δεν γνωρίζει ότι τα παιχνίδια ζωντανεύουν, αλλά εκδηλώνει φιλική πρόθεση απέναντί του, η οποία σύντομα θα μετατραπεί σε ερωτική…! Ένα απόγευμα μετά το κλείσιμο του μαγαζιού η Αλίκη μένει μόνη της στο χώρο ώστε να ολοκληρώσει κάποιες εργασίες ρουτίνας με τον υπολογιστή και την ταμειακή μηχανή. Και τότε ο μαγικός αυτός κόσμος ξυπνάει.
- Καλωσόρισες σε μας. Είμαστε ο κόσμος των παιχνιδιών, λένε τα μολυβένια στρατιωτάκια.
- Είμαστε τα παιχνίδια σου, φωνάζουν τα αλογάκια και τα ξωτικά.
- Είμαστε τα δικά σου παιχνίδια, λένε ήρωες των παραμυθιών που έχουν γίνει κούκλες.
- Θα παίξεις μαζί μας; Έλα κοντά μας, συνεχίζει η Χιονάτη δίπλα στους 7 νάνους.
Η Αλίκη έχοντας μείνει εμβρόντητη από το ζωντάνεμα των παιχνιδιών δεν μπορεί να βγάλει μιλιά. Παρακολουθεί με δέος τα παιχνίδια να ζωντανεύουν και να τις μιλούν έως ότου μία νεράιδα της δίνει να πιει ένα φίλτρο με το οποίο μπορεί και αλλάζει μέγεθος.
Γίνεται μία σπιθαμή ίσα με το μπόι των παιχνιδιών και των ηρώων ώστε να μπει στον κόσμο τους και να ζήσει μαζί τους.
- Ο Λάρρυ μας έφερε εδώ, αρχίζει μία μαριονέτα.
- Είναι ο ιδιοκτήτης, φωνάζει το λιοντάρι.
- Είναι ο δικός μας άνθρωπος αλλά μας κακομεταχειρίζεται, μπαίνει στη μέση η νεράιδα ώστε να συνεχίσει την κουβέντα, και αμέσως πλησιάζει την Αλίκη.
Με μία κίνηση με το μαγικό της ραβδί σχεδιάζει ένα κύκλο στο χώρο με αστερόσκονη και αποκρίνεται στην Αλίκη, δες αυτό!
Έξαφνα ο χώρος αλλάζει και η Αλίκη αποκτάει ενόραση στιγμών της προσωπικής ζωής του Λάρρυ τόσο μέσα στο μαγαζί όσο και στο σπίτι του με την αδερφή του.
- Λάρρυ, δεν χρωστάς εξηγήσεις σε κανέναν, του λέει η Έμμα.
Ο Λάρρυ περήφανος για τα επιτεύγματά του και τον κόσμο που προσεγγίζει μέσα από τις ασχολίες του και τα ενδιαφέροντά του, εδώ και 9 χρόνια από το ξεκίνημα του μαγαζιού αγνοεί τα λόγια της αδερφής του. Έρχεται αντιμέτωπος με τις αντιφάσεις του, τα άγρια ένστικτά του αλλά και τα ψυχολογικά του ξεσπάσματα.
- Τον αγαπάμε, συνεχίζει η Νεράιδα.
Όμως τα παιχνίδια έχουν και μάτια και συναισθήματα και πληγώνονται από τη συμπεριφορά του Λάρρυ.
- Τα κρίνει όλα με βάση το έχειν και το λαμβάνειν, συνεχίζει ο χνουδωτός σκίουρος και ξαναανεβαίνει στο δέντρο του δίπλα στο ράφι για να ξεκουραστεί.
Η Αλίκη έχει 2 μήνες στο μαγαζί στους οποίους έχει περάσει τον περισσότερο χρόνο της με το Λάρρυ και τους πελάτες του, βγαίνουν μαζί, πίνουν καφέ και έχουν γίνει φίλοι. Έχουν αποκτήσει μία περίοπτη οικειότητα και έτσι τα βράδια που τα παιχνίδια ζωντανεύουν και η Αλίκη κάθεται μόνη της στο μαγαζί, της μιλούν όλο και περισσότερο για αυτόν, για το χαρακτήρα του και τις ιδιοτροπίες του αλλά και για το πόσο πληγώνονται από τη συμπεριφορά του.
- Είναι ο δικός μας άνθρωπος, λέει η Χιονάτη και έξαφνα η Αλίκη αισθάνεται ένα σκίρτημα μέσα της γι αυτόν, η καρδιά της χτυπάει δυνατά αλλά αποσύρεται δίπλα στο ταμείο για να ολοκληρώσει τη δουλειά με την ταμειακή μηχανή. Δίπλα σε αυτή υπάρχει μία κρυστάλλινη σφαίρα. Η Αλίκη κοντοστέκεται, αρχίζει να την πιάνει και να την χαϊδεύει και έξαφνα αυτή αλλάζει χρώμα, γίνεται διάφανη και μέσα στη μαγεία της Παραμυθούπολης αρχίζει και προβάλλει εικόνες στο εσωτερικό της, όπως οι κρυστάλλινες σφαίρες των μαγισσών.
- Δες αυτό, αποκρίνεται η Νεράιδα και χτυπάει με το ραβδί της τη σφαίρα.
Έξαφνα η Αλίκη βλέπει το Λάρρυ στο σπίτι του σε μία συζήτηση με την Έμμα. Οι τόνοι έχουνε ανέβει και ο Λάρρυ αρχίζει και αποδίδει κατηγορίες στο ευρύτερο περιβάλλον μιας και δεν συμμερίζονται όλοι το προφίλ του, τις συζητήσεις του αλλά και τα ενδιαφέροντά του.
- Λάρρυ, μιλάς με τόσους ανθρώπους από τη δουλειά σου, τα ενδιαφέροντά σου και τα βιβλία σου. Περιμένεις όλοι αυτοί να συνδεθούν και μεταξύ τους και να ακολουθήσουν τους όσους θα φέρουν την όποια αντίρρηση σε κάτι; Παραλογίζεσαι σε παρακαλώ…
- Είμαστε μαζί, οφείλουν να με αναγνωρίσουν, επανέρχεται ο Λάρρυ απότομα και της κλείνει αμέσως την πόρτα του γραφείου του.
Η Αλίκη ζει τις βραδινές αυτές στιγμές των παιχνιδιών βδομάδες τώρα και σιγά σιγά τα συναισθήματά της ξεκαθαρίζουν. Μαζί με τα πρωϊνά που όλοι έχουν δουλειά και τα παιχνίδια γίνονται ξανά άψυχα και ακίνητα, αρχίζει να τον ερωτεύεται, να πλησιάζει περισσότερο δίπλα του όταν αυτός της μιλάει και να τον κοιτάει στα χείλια.
Όμως αργά τα απογεύματα τα παιχνίδια αποκτούν ζωή, γίνονται αλλόκοτα μερικές φορές και προσπαθούν να της αποκαλύψουν τη βίαιη συμπεριφορά του.
Ένα βράδυ το πνεύμα των Χριστουγέννων παρασύρει την Αλίκη σε ένα όραμα. Εκεί έξαφνα η Αλίκη βλέπει το Λάρρυ να ξεσπάει στα παιχνίδια σπάζοντας κάποια από αυτά, χάρη σε κάποια υποτυπώδη οικονομικά προβλήματα του μαγαζιού.
Τα παιχνίδια είναι ευαίσθητα, πληγωμένα και βρίσκονται σε αδιέξοδο.
- Είμαστε τα δικά σας παιχνίδια, λένε ξανά οι ήρωες των παραμυθιών παροτρύνοντας την Αλίκη να πλησιάσει το Λάρρυ περισσότερο.
Τότε η Αλίκη αποφασίζει να κάνει ένα πείραμα. Θα μιλήσει στο Λάρρυ, θα του πει ότι τα παιχνίδια είναι ζωντανά και θα πιουν το μαγικό φίλτρο αλλαγής μεγέθους μαζί. Έτσι θα μπουν και οι δυο τους στον κόσμο των παιχνιδιών, ευελπιστώντας να αγγίξει την καρδιά και την ψυχή του Λάρρυ και να προσπαθήσει να τον μαλακώσει και να τον αλλάξει. Πως όμως θα τον πείσει και πως θα γίνει αυτό;
- Άσε τις ανοησίες, πετάγεται ο Λάρρυ δύο μέρες αργότερα όταν η Αλίκη του έχει αποκαλύψει το μυστικό των παιχνιδιών. Είναι κούκλες και κατασκευές και τίποτα παραπάνω.
Η Αλίκη αφού συνειδητοποιεί την αντίστασή του αποφασίζει την επόμενη μέρα λίγο πριν κλείσει το μαγαζί να ρίξει το φίλτρο στον απογευματινό του καφέ. Μόλις το μαγαζί κλείνει και έχουν αποφασίσει να μείνουν και οι δύο μέσα για να ολοκληρώσουν κάποιες λογιστικές εκκαθαρίσεις στον υπολογιστή, η Αλίκη κολλάει επάνω του, του δίνει ένα καυτό φιλί στο στόμα και του λέει:
- Θες να σου φτιάξω καφέ;
Ο Λάρρυ έκπληκτος από το θάρρος της και το φιλί, ξαναπλησιάζει κοντά της, ξαναφιλιούνται και τότε της αποκρίνεται.
- Ναι φτιάξε μου ένα.
Δέκα λεπτά αργότερα έχουν καθίσει και οι δύο τους στο γραφείο και ετοιμάζονται να απολαύσουν τον καφέ. Πίνουν σχεδόν ταυτόχρονα την πρώτη γουλιά και έξαφνα αλλάζουν μέγεθος και γίνονται ένα με τον κόσμο των παιχνιδιών.
- Τι μου συμβαίνει; Τι έκανες; συνεχίζει ο Λάρρυ με κομμένη την ανάσα.
- Θέλω να ζήσεις μέσα στον κόσμο που χτυπάς και πληγώνεις, λέει η Αλίκη γυρίζοντας το κεφάλι της από την άλλη. Πιάνει το χέρι του Λάρρυ και αρχίζουν να περπατούν μαζί στο εργαστήριο παιχνιδιών.
Τα παιχνίδια δεν έχουν ανταποκριθεί αυτόματα. Μην γνωρίζοντας τις κινήσεις της Αλίκης στο Λάρρυ, παραμένουν ακίνητα και άψυχα. Για μια στιγμή η Αλίκη κοντοστέκεται σκεπτόμενη μήπως δεν έπρεπε να σμικρυνθούν μαζί μιας και τα παιχνίδια στον Λάρρυ είναι ακριβοδίκαια. Δεν του αποκαλύπτονται άμεσα.
Τριγυρίζουν για λίγο στο χώρο έως ότου και οι δυο τους πέσουν πάνω στο ημερολόγιο του μαγαζιού που έχει πέσει στο πάτωμα. Εδώ και 3 βδομάδες η Αλίκη παρακολουθεί τα παιχνίδια να ζωντανεύουν και τώρα έχουν πλησιάσει σχεδόν τα μέσα Δεκέμβρη. 16 Δεκεμβρίου αναγράφεται στο ημερολόγιο και δίπλα σε αυτό βρίσκεται το έλκηθρο με τους τάρανδους του Άη Βασίλη.
- Θες να μου πεις κάτι; λέει ο Λάρρυ στην Αλίκη καθώς συνεχίζει να περπατάει γύρω στο χώρο.
- Θέλω να κάνεις μία ευχή για φέτος τα Χριστούγεννα και να γνωρίσεις τον κόσμο που δημιούργησες.
Ανυπόμονη η Αλίκη για το πότε τα παιχνίδια θα ζωντανεύσουν πλησιάζει ένα μαγικό λυχνάρι και ξαναθυμάται τα λόγια τους.
Είμαστε ο κόσμος σου. Είμαστε τα δικά σου παιχνίδια. Έξαφνα ο πολυέλαιος του μαγαζιού ανάβει, ο χώρος γεμίζει με χρώματα, από το πικάπ ακούγεται μία απαλή μουσική, το τρενάκι μπαίνει σε λειτουργία και τα παιχνίδια αρχίζουν να ζωντανεύουν και να χορεύουν. 
Ο Λάρρυ παρακολουθεί άφωνος καθώς η Αλίκη κοιτάζει μία αυτόν και μία τα παιχνίδια για να εκμαιεύσει τα συναισθήματά του και τις αντιδράσεις του.
Καθώς περιτριγυρίζουν για λίγο ακόμη το χώρο, οι κούκλες και οι μαριονέτες έχουν βαλθεί να δουν το Λάρρυ και την Αλίκη μαζί.
- Γίνεσαι βίαιος, του λένε με παράπονο, αλλά νομίζουμε ότι ο κόσμος αυτός είναι φτιαγμένος για σένα.
Έξαφνα τον πλησιάζει μία νεράιδα και του δίνει στο χέρι υπολείμματα από σπασμένες κούκλες και σπασμένες κατασκευές.
- Μπορείς να μας καταλάβεις; του λέει.
Ένα δάκρυ κυλάει στο μάτι του Λάρρυ όταν αυτός ξεκινάει μία συζήτηση με την Αλίκη, ένα χείμαρρο συνειδήσεων που μέλλεται να του αλλάξει το χαρακτήρα.
Συζητούν για τους φίλους του, για τα παραμύθια και τα βιβλία του, για τους ανθρώπους που τον πλησιάζουν και εκεί είναι που ο Λάρρυ καταλαβαίνει ότι γίνεται νάρκισσος και παράλογα κτητικός.
- Ένας άνθρωπος που τα έχει καλά με τον εαυτό του δεν κατηγορεί κανέναν και δεν ξεσπάει στο έργο του, αποκρίνεται η Αλίκη.
Ο Λάρρυ βρίσκεται μετέωρος ανάμεσα στον κόσμο της ύλης και τον κόσμο του πνεύματος. Όμως τα λόγια των παιχνιδιών, αυτός ο υπέροχος κόσμος αλλά και οι συγκίνησή του, σήμερα έχουν ακουμπήσει ευαίσθητες χορδές.
- Τραγούδησε μαζί μας, του λένε τα ξωτικά.
- Θέλεις να συζητήσουμε; αποκρίνεται η καλή νεράιδα.
Αφού ο Λάρρυ περάσει μία μαγική βραδιά στο μαγαζί του, με τραγούδια, συζητήσεις και παιχνίδια, αμέσως μετά αυτός και η Αλίκη πίνουν ξανά το φίλτρο και μεγαλώνουν. Τα παιχνίδια χάνουν τη βιολογική τους συνείδηση και επαναφέρονται στα σημεία τους, άψυχα πλέον και ακίνητα. Ο Λάρρυ και η Αλίκη φεύγουν να πάνε στα σπίτια τους. Αφού φιληθούν αποχωρούν και η πόρτα του μαγαζιού κλείνει.
Την επόμενη μέρα ο Λάρρυ δυσκολεύεται να σηκωθεί από το κρεβάτι του. Πλέον ερωτευμένος αλλά και αλλαγμένος, αφού σηκωθεί, πλένεται, ντύνεται, φτιάχνει καφέ και κάθεται στο γραφείο του σαν να ετοιμάζει το επόμενο βιβλίο του. Πιάνει ένα στυλό και γράφει στο λευκό χαρτί: Η Αλίκη & Το Εργαστήριο Παιχνιδιών.

Μεταφορά του παραμυθιού σε ελλειπτικό, μεταφορικό λόγο και λιγότερο ποιητικό

Παιχνίδια και παραμύθια σε μία αρμονική εναλλαγή
Η έκφραση μέσα από την τέχνη και τη συγγραφή
Τα μολυβένια στρατιωτάκια ξεπηδούν στο χώρο
Οι κούκλες και οι μαριονέτες
Ήρωες και ανθρώπινοι χαρακτήρες
Ο Λάρρυ και η Αλίκη δουλεύουν μαζί
Οι θρύλοι ζωντανεύουν
Στο εργαστήριο παιχνιδιών

Αποκτούν μορφή και συναισθήματα
Σκέψεις και ευαισθησίες
Μέτοχοι της βίας του ιδιοκτήτη
Της ματαιοδοξίας των προθέσεων
Του ναρκισσισμού των λέξεων
Της εγωκεντρικότητας του ανθρώπου
Υπάρχει διακύβευμα
Κύκλος

Το πώς ορίζει κανείς τη ζωή του
Ή δεν την ορίζει
Ομόκεντροι κύκλοι
Ισορροπία, πίστη στο Σύμπαν
Τα παιχνίδια ζωντανεύουν και ξεκινούν διαλόγους
Πληγωμένα, ευαίσθητα, σε αδιέξοδο
Θέλουν τον Λάρρυ
Είναι ο κόσμος του

Δεν τα έχει βρει με τον εαυτό του
Ξεσπάει σε αυτά
Τα παιχνίδια μιλούν με την Αλίκη
Να τον πλησιάσει και να τον γνωρίσει
Να τον αλλάξει, να αγγίξει χορδές
Να τον ερωτευτεί
Να γνωρίσει τον κόσμο που πληγώνει
Περνούν χρόνο μαζί

Μαγεία
Πίνουν μαζί το φίλτρο
Το φίλτρο που θα τους βάλει στον κόσμο των παιχνιδιών
Να παίξουν, να χορέψουν, να τραγουδήσουν
Μα πάνω απ’ όλα να ευαισθητοποιηθούν
Να παιδευτούν, να ερωτευτούν
Να αλλάξει αυτός
Μετέωρος ανάμεσα στην ύλη και το πνεύμα

Πάντα επί το έργω
Ποτέ επί ανθρώπων, με τόλμη αλλά χωρίς αρετή
Με την τόλμη προτού αποκτηθεί η αρετή
Δώρο και ανάθεμα
Φωτιά σε χέρια παιδικά
Ο Λάρρυ στο εργαστήριο παιχνιδιών
Μία καλή νεράιδα τον πλησιάζει
Του δίνει στα χέρια αυτά που έσπασε

Ένα δάκρυ κυλάει από το μάτι του
Σκληρός αλλά κατά βάθος ευαίσθητος
Χείμαρρος συνειδήσεων
Ορμητικός, με σύντροφο την Αλίκη
Είμαστε ο κόσμος σου, είμαστε τα δικά σου παιχνίδια
Η βραδιά ολοκληρώνεται
Τα παιχνίδια ξανά άψυχα και ακίνητα
Ο Λάρρυ και η Αλίκη μαζί

Την επόμενη μέρα ξυπνάει
Ερωτευμένος, δυσκολεύεται να σηκωθεί
Πλένεται, ντύνεται, φτιάχνει καφέ
Κάθεται στο γραφείο του σκεπτικός
Σαν να ετοιμάζει το επόμενο βιβλίο του
Πιάνει το μολύβι και το χαρτί
Γράφει
Η Αλίκη και το εργαστήριο παιχνιδιών